ΘΑΝΑΤΟΣ - Η ΜΕΓΑΛΗ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ Α'

 1.Ο θάνατος γα τον μέσο σκεπτόμενο άνθρωπο είναι ένα σημείο
καταστροφικής κρίσης.Είναι το σταμάτημα και το τέλος όλων
όσα είναι αγαπητά,όλων όσα είναι προσφιλή και επιθυμητα.
  Είναι μια καταλυτική είσοδος μέσα στο άγνωστο,μέσα στην
αβεβαιότητα και ο ξαφνικός τελειωμός των σχεδίων και των
προγραμμάτων.Αδιάφορο πόσο αληθινή πίστη μπορεί να υπάρ-
χει στις πνευματικές αξίες,αδιάφορο πόσο ξεκάθαρη μπορεί να
είναι η λογική του νου σχετικά με την αθανασία,αδιάφορο πόσο
περιεκτικό μπορεί να είναι το γεγονός της διατήρησης και της
αιωνιότητας,θα παραμένει πάντα μια αμφιβολία,μια αναγνώριση
ότι υπάρχει η πιθανότητα για ένα οριστικό τέλος και άρνηση και
ένα τέλος κάθε δραστηριότητας ή όλων των προθέσεων που ε-
στιάζονται γύρω από τον κεντρικό πυρήνα της ύπαρξης ενός α-
τόμου.Η επιθυμία και η απόφαση να παραμείνει και η αίσθηση
της συνέχειας θα στηρίζονται,ακόμη και στον πιο αποφασισμένο
πιστό,πάνω στην πιθανότητα,πάνω σε ένα ασταθές θεμέλιο και
πάνω στην μαρτυρία άλλων που ποτέ δεν επέστρεψαν στην
πραγματικότητα να πουν την αλήθεια.
  2.Η ασθένια και ο θάνατος είναι ουσιαστικά συνθήκες που
είναι έμφυτες στην ουσία.Όσο ένας άνθρωπος ταυτίζεται με την
όψη της μορφής,θα καθορίζεται από το Νόμο της Αποσύνθεσης.
Αυτός ο νόμος είναι ένας θεμελιώδης και φυσικός νόμος που
κυβερνά την ζωή της μορφής σε όλα τα βασίλεια της φύσης.